Met een staat van dienst van een kwarteeuw bij Bergerat Monnoyeur kent David Vandermeulen de sector – zijn sector! – als zijn eigen broekzak. Wie is de man die als geen ander de trend van het moment kan schetsen? Een portret.
Wie door het cv van David Vandermeulen fietst, wordt door één zaak getroffen: het is één en al Bergerat Monnoyeur wat de klok slaat. Zijn eerste professionele stappen zette hij bij EY, maar al snel maakte hij de overstap. Eerst als CFO om een kleine 10 jaar geleden General Manager te worden. Goed voor een staat van dienst van inmiddels ruim een kwarteeuw, maar in hoeverre is dit een voordeel?
“Laat me daar diplomatisch op antwoorden, zowel een voordeel als een nadeel, en even veel het een als het ander, lacht hij. Een grote troef is dat je op die manier alle ins en outs van de onderneming leert kennen. En hetzelfde geldt natuurlijk voor die sector waarin je al zovele jaren in vertoeft. Keerzijde van de medaille is dat de routine een te grote rol dreigt te krijgen. Vreemde ogen dwingen, zegt men weleens. Iemand die nieuw is ziet de dingen soms anders en kan makkelijker de dingen in beweging brengen. Daar moet je je van bewust zijn.”
In 2010 zette Vandermeulen de stap van CFO naar General Manager. Het is een trend die steeds vaker waargenomen wordt. Hoe evident was dit? “Voor mij was het een logische evolutie, antwoordt hij. In beginsel is een financieel verantwoordelijke betrokken met alle aspecten van het bedrijf. Van sales over marketing tot HR. Per slot van rekening drukt dit zich allemaal uit in cijfers. Op een verantwoordelijke manier met de financiën omspringen betekent dat je ook een grondige kennis hebt van al wat zich achter deze cijfers afspeelt. Het maakt een CFO geschikt om ook CEO te worden, zij het dat er toch een aantal extra vaardigheden zijn waarover je moet beschikken. De omgang met klanten bijvoorbeeld. Of toch niet al te afkerig tegen risico's staan. Als je aan het roer staat moet je breder denken.”
Met zijn lange staat van dienst is David Vandermeulen de geknipte persoon om de realiteit van zijn sector te vatten. “Er zijn twee belangrijke bewegingen, vat hij samen. Het belang van kleinere machines ten nadele van de grotere is groter geworden. Een andere ontwikkeling is het steeds maar groeiend belang van de verhuurmarkt. Traditioneel waren Belgen geen grote huurders, maar dat verandert. Men vraagt ook naar creatieve oplossingen. Fullservice onderhoudscontracten bijvoorbeeld, ook die vraag zit in de lift.”
De verklaring van deze huurtrend raakt blijkbaar de centrale bekommernis van de sector: technisch onderlegd personeel. “Het is geen sinecure om de juiste mensen te vinden, precies daarom wordt het aantrekkelijker om te huren in welke vorm ook, legt hij uit. Op die manier verplaats je als het ware het probleem (lacht). Het uitbesteden van de technische kant zorgt ook voor het outsourcen van die zoektocht naar net die medewerkers. Vergeet niet dat de krapte voor iedereen funeste gevolgen heeft. Die mensen worden duurder en dat is een kost die uiteindelijk aan de eindklant doorgerekend zal worden. En dat heeft dan weer gevolgen voor zijn eigen business en vooral rentabiliteit. Je mag het domino-effect van deze krapte dus niet minimaliseren.”
Slotvraag: heeft een General Manager nog vrije tijd? “Beslist, lacht David Vandermeulen. Ik lees graag, afwisselend fantasy, fictie en het meer serieuze werk. Daarna hou ik van sporten, badminton en golf. En ik reis ook graag.”
Leeftijd: 55
Functie: General Manager
Opleiding: Toegepaste Economie - Bedrijfsrevisor
1ste job: Ernst & Young
Hobby’s: Lezen, golf, reizen
Droomwagen: Lamborghini Aventador
Droombestemming: Arctica
Lievelingsdrank: Margaux
Ambitie binnen 5 jaar: Caterpillar uitbouwen tot marktleider in de <10 ton-klasse
Foto: Benjamin Brolet