TAE: Twee generaties uit de aftermarket samengebracht

Een keer vragen volstaat om Léon Vervekken het verhaal van TAE te laten doen, het bedrijf dat hij in 1977 oprichtte en vandaag door zijn oudste zoon Michel geleid wordt. “Eigenlijk is het heel toevallig verlopen”, vertelt hij. Ik werkte bij Krautli, zo'n 15 jaar lang. Toen ik vertrok, werkte ik enkele jaren voor een Amerikaanse firma voor wie ik de Europese invoer deed. Om een lang verhaal kort te maken; ik kreeg de kans zelf in te voeren voor Applied Power International, wat eigenlijk BlackHawk was, en zo gebeurde het ook. Het was het moment dat ze hun gamma, dat tot dan enkel tot carrosserie beperkt was, uit te breiden naar werktuigen allerhande, wieluitlijners, noem maar op. Telkens dook mijn naam op als de geschikte persoon. Aanvankelijk deed ik dat in opdracht, maar stilaan kwam de verzelfstandiging tot een eigen bedrijf. Een btw-nummer werd aangevraagd en we zochten een naam – TAE dus, en de trein was vertrokken.”

“Aanvankelijk begonnen we als specialist in motordiagnose”, legt Michel Vervekken uit. “We waren toen partner van het merk BEAR, welbekend van het zwart-gele beertje. Maar het bleef hier echter niet bij. In 1980 vond onze eerste levering van emissietesters voor de technische keuring plaats. En eigenlijk zijn de keuringscentra doorheen de jaren een steeds belangrijkere klant bij ons geworden. BEAR had ook producten voor wielservice, wat ons aanzette onze activiteitenwaaier te verruimen. Bouwend op de ervaring naar keuringscentra, slaagden we erin de remmen-, ophanging- en vermogenstestbanken van MAHA binnen te halen, toen al wereldleider in die sector. En dat is een rol die sindsdien enkel verstevigd is. Toen wij in 1990 de pionier waren met de invoer van aircotoestellen van de wereldleider ROBINAIR, verklaarden de mensen ons voor gek – er waren toen heel weinig auto’s met airco…. Ook hefbruggen, uitlaatgasafzuiging, compressoren en olie-, lucht-, water- en vetdistributie volgden. Net door deze verruiming waren we, zo'n kwarteeuw geleden, in staat in te staan voor de totaalinrichtingen van werkplaatsen. Ons huidig team bestaat o.a. uit designers alsook geëxperimenteerde project- en werfleiders. Maar begrijp me niet verkeerd, ons klantenbestand is beduidend divers: keuringscentra, bandenspecialisten, grotere dealergroepen, kleinere, onafhankelijke spelers, zowel voor auto's, truck en bus, moto's en agri.” Detecteert Vervekken potentieel in een verruiming? “Ergens wel. Ons cliënteel verwacht een sterke service. Wij pakken bovendien vooral uit met premiumproducten. Ook in de medium range liggen heel wat opportuniteiten.”

Juiste mensen aantrekken

“Doorheen de jaren hebben we altijd een stabiele groei gekend, ook al bracht de verruiming naar hefbruggen die beweging wat in een stroomversnelling”, aldus Léon Vervekken. “Een essentiële factor in het realiseren van deze groei was het geluk steeds de juiste medewerkers te kunnen hebben aantrekken. Ik stond altijd wel goed met de directeurs van de betere scholen, wat me in staat stelde de zesdes uit te nodigen te komen kennismaken met ons en de apparatuur die we aanboden. Dit is de beste reclame. Het is beslist geen toeval dat we nog steeds opleidingsdagen aanbieden voor constructeurs of bandenfirma's. We zijn het enige privébedrijf dat in België naast EDUCAM en SYNTRA airco certificatieopleidingen mag geven.”

De 'war on talent' is een moeilijkheid waar heel wat sectoren mee kampen. In hoeverre weegt dit op de traditie om de geschikte profielen te kunnen aanwerven? Michel Vervekken: “U zal me niet horen beweren dat dit een makkelijke klus is. Anderzijds zou het ook overdreven zijn dit als een echt probleem te bestempelen. Vaak vinden we de juiste profielen via mond-tot-mondreclame. Het feit dat we gekend zijn, net zoals onze bedrijfscultuur dat is, speelt ongetwijfeld in ons voordeel, het sluit aan bij wat mijn vader zei. Maar het is ook een realiteit dat wat we mensen aanbieden aanspreekt. Er lopen wel wat mensen rond die geboeid zijn door de automotive, maar niet noodzakelijk in een garage wensen te werken. Zeker onze installateurs en technici zijn het gros van de dag op de baan, waarbij we hen een zo groot mogelijke flexibiliteit gunnen. En je merkt dat dit wel erg gesmaakt wordt.”

Familiebedrijf pur sang

Dit dubbelgesprek is er misschien wel de beste illustratie van: TAE is een familiebedrijf. In 2003 ging Léon officieel met pensioen, hij was toen 65 jaar. Michel nam officieel de fakkel over, precies 10 jaar nadat hij de zaak vervoegde. “Op zich was het voor mij al snel duidelijk dat ik op termijn in de voetsporen van mijn vader wou treden, maar voordat ik de zaak zou overnemen leek het me nuttig elders beroepservaring op te doen”, zegt Michel Vervekken hierover. “En dat deed ik, onder meer ook in de Verenigde Staten. Uiteindelijk zette ik in 1993 de stap, aanvankelijk verantwoordelijk voor de Euroline-divisie, een Europees platform voor de verdeling van alle officiële gehomologeerde toestellen en tools voor het Opel-netwerk. In een volgende fase werd ik commercieel directeur, om uiteindelijk in 2003 CEO te worden. Mijn broer Johan is trouwens als CFO ook werkzaam in de zaak. Inmiddels werken we in een goede verstandhouding en complementariteit al een kwarteeuw samen.”

“Wanneer ik heb het daarnet had over het aantrekken van de juiste mensen, bedoelde ik ook mensen die kunnen wat mij minder ligt”, benadrukt Léon Vervekken. “Ik ben een sleutelman en aan administratie heb ik een broertje dood. Michel heeft een andere achtergrond. Hij is opgeleid voor zijn functie en deed elders ervaring op. In die zin valt ook hij onder die categorie van 'juiste' profielen.”

1993 mocht dan al het keerpunt geweest zijn, ergens was het dat ook niet. “De facto had Michel de leiding al in handen”, zegt Léon Vervekken. “Maar zelfs daarna was ik dagelijks nog op de zaak. Niet om te controleren, gewoon om die voeling met mijn biotoop te behouden. Er was corona nodig om hier verandering in te brengen (lacht).” 

Markttrends (voor morgen)

De ervaring die Michel Vervekken in de sector opbouwde, maakt van hem de geknipte persoon om de belangrijkste veranderingen in kaart te brengen. Wat springt er in zijn ogen uit? “Er is een belangrijke trend die al enkele jaren aan de gang is: de consolidatie van spelers”, antwoordt hij. “Op die manier verkrijg je een sector waar minder 'eigenaars' op actief zijn. De nood aan een betrouwbare partner die meer als een “onestopshop” fungeert dringt zich op. Wat me ook opvalt, en dan kijk ik niet zozeer naar de markt, maar eerder naar onze dagelijkse business, is een grotere specialisatie. Je kan nu eenmaal niet alles weten in een realiteit waarin de dingen complexer worden. Dit vertaalt zich ook in ons organigram dat in verschillende businessunits onderverdeeld is. Ook dat is iets waar we naar rekrutering toe rekening mee moeten houden. Welk profiel past precies waarin? Doorheen de jaren werd die vraag pertinenter.”

Een beweging naar meer consolidatie bij de eigen concullega's, bij de toeleveranciers ook, maar ook aan klantenzijde zijn de voorbije jaren wat bewegingen op gang getrokken. “Klopt, maar op zich heeft dat geen al te ingrijpende gevolgen op onze werkwijze”, repliceert Michel Vervekken. “Ongeacht de manier waarop de garagesector evolueert, een nood aan ondersteuning zal er altijd zijn, in elk segment trouwens. Natuurlijk, er zijn best wat onzekerheden. Waarin juist investeren is zo'n vaak terugkerende vraag. Net daarom is ondersteuning in alle betekenissen van het woord zo belangrijk.”

“Het belang om als sector naar buiten te treden”

Twee jaar geleden had de tweede editie van AutoTechnica onder het voorzitterschap van Michel Vervekken moeten worden. De inmiddels gekende pandemie besliste daar anders over. Met deze verantwoordelijkheid trad hij enkele jaren geleden alvast in de voetsporen van zijn vader, present van bij de allereerste editie, inmiddels al vier decennia geleden. De pech van twee jaar geleden, veranderde niets aan het enthousiasme – van beiden trouwens. “De beurs is altijd een belangrijk contactmoment gebleken, en dat is iets waar we enorm veel belang aan hechten, zelfs en zeker in deze digitale tijden”, aldus Michel Vervekken. “Vergeet ook niet dat AutoTechnica toch bijna een unicum is. Niet alleen is ze de grootste beurs in haar genre van de Benelux; ook op een ruimer Europees vlak scoort ze goed. Ik denk dat ze ergens na Frankfurt, Parijs en Bologna komt.” “Dat we vandaag staan waar we staan is niet vanzelf gekomen”, pikt Léon Vervekken in. “Lange tijd leek het allemaal vrij makkelijk en vlot te lopen, tot we jaren geleden het succes zagen verminderen. Ik weet het nog goed, zo'n 10 jaar geleden, stond ik in Paleis 9, keek rond me en zag nagenoeg niemand. We hebben toen hard gewerkt om AutoTechnica terug op de rails te krijgen. De beurs moest als het ware terug aan de sector verkocht worden.” En dat engagement voor de sector koestert hij, zo is al zo vaak gebleken. “Ons engagement bij TRAXIO en vroeger FEDERAUTO beschouwde ik steeds als een vanzelfsprekendheid”, aldus nog Léon Vervekken. “Net zoals ik dat deed bij de European Garage Equipment Association, waar ik nog als enige Belg in de Raad van Bestuur zetelde. Ik leidde ooit een missie naar China, wat het ereburgerschap van Peking opleverde (lacht). Alle gekheid op een stokje, je moet je belangen verdedigen, wat je als sector beter samen doet dan in verdeelde slagorde naar buiten te treden. Vandaag meer dan ooit.”

Foto: Jerry De Brie