Sp.a, Open VLD en CD&V hebben het zwaar moeten bekopen tijdens de afgelopen verkiezingen.
Het gebrek aan sterke posities heeft de drie klassieke partijen sterk afgetakeld. Ook de NVA doet het minder goed in vergelijking met de vorige verkiezingen maar blijven afgetekend de grootste. Groen daarentegen haalt 16 % in de peilingen, maar scoren onder verwachtingen en blijven bovendien kleiner dan de sp.a.
Nadat eerder de deadline van 11 juli (de Vlaamse feestdag) gemist werd om een Vlaamse regering op de been te brengen, is nu 23 september (het afleggen van de Septemberverklaring) naar voor geschoven als nieuwe einddatum. Of die gehaald zal worden is afwachten, maar de kans is reëel. Op het moment van schrijven heeft de Zweedse coalitie (NVA, CDV, Open VLD) de beste kaarten.
Om de onderhandelingen aan te vatten heeft NVA alvast zijn kaarten op tafel gelegd. De zogenaamde startnota heeft het uiteraard ook over mobiliteit. Zo wil NVA dat het verkeer klimaatvriendelijker en vlotter wordt door middel van hogere investeringen in infrastructuurprojecten en duurzame vervoersmiddelen. De focus van de investeringen moet liggen op het woon-werk- en het woon-schoolverkeer. Afwachten of de andere partijen zich hierin kunnen vinden, en wat de uiteindelijke tekst zal halen.
Dat de regeringsonderhandelingen een Gordiaanse knoop zijn, is een understatement. De drie grote traditionele partijen hebben het serieus beboet en zijn op een historisch dieptepunt beland. Door de grote recul is er voor de eerste keer geen meerderheid binnen deze gevestigde waarden. Het lijkt een teken van de tijdsgeest te zijn. Op internationaal vlak - hierbij denken we aan Duitsland, Nederland en Zweden - hebben nog een aantal andere landen moeilijke regeringsonderhandelingen moeten ondergaan. Dankzij de polarisatie winnen de extremen aan beide kanten terrein. Het is voor de eerste keer sinds Wereldoorlog II dat de communisten een plaats hebben in de regering terwijl sp.a en de PS als grootste oppositiepartij erop achteruitgaan. Nu maken extreemrechts en extreemlinks 20 % uit van het federaal parlement. Ook al verloor de NVA een kwart van haar kiespubliek, u kan niet om de partij heen. Dit zorgt voor een dilemma: open VLD en CD&V willen geen regering zonder de NVA terwijl de PS weerbarstig is tegenover de NVA. Het is echter prematuur om deze impasse te bestempelen als een crisis. Vanuit het departement Public Affairs van TRAXIO blijven we de situatie op de voet volgen.
